Brak

Brak

Sensu, sił i chęci brak

Z nieba spada następny ptak

Jak rak wspak, nie wytrzymuje karb

Zmęczenie dopada każdego z nas

Bez wiary anioła brak

Boga oskarża ten, który spadł

Nie może sobie poradzić sam

Przeklina tak, że diabeł gotów radę dać

Na duszyczkę zagubioną ma smak

Przywrócić na chwilę może poprzedni stan

Wystarczy kropla krwi, ma swoje kilka chwil

Zegar tyka, piąta minuta przemija

Ptak z podciętymi skrzydłami nie jest rad

Źle wykorzystał wykupiony czas

To był jego ostatni as, nastał kres

Pamięta o nim tylko ten wiersz